woensdag 10 oktober 2012

Zondag 7 oktober. Over de Kancamagus Highway


In 1684 leefde in de buurt waar wij nu zitten een indiaans opperhoofd met de naam Kancamagus (dat betekent de man zonder vrees). De beroemde scenic route SR 112 die voor vandaag op ons programma staat is naar hem genoemd. Het is één van de drukste wegen tijdens de foliage fall, dus we vertrekken maar weer eens vroeg.

Als eerste rijden we het parkeerterrein op bij Lincoln Woods. Het parkeergeld bedraagt drie dollar. Dat moet je in een envelopje in een box stoppen en dan mag je overal langs de Kancamagus highway parkeren. Nu zijn we compleet door onze losse dollars heen - en geen mens gaat natuurlijk controleren of je die drie dollar wel in het envelopje heb je gestopt - maar toch besluiten we om dan maar een 5 dollar biljet in de enveloppe te stoppen. Daar gaat onze twee dollar winst van gisteren. Bij Lincoln Woods kan je door een bos wandelen, maar wij hebben bedacht dat het leuker is om naar een meertje te wandelen. Dus lopen we alleen maar even een klein rondje over een voetgangersbrug.





Vervolgens rijden we naar de plek waar de trail begint naar de Greenley Pond. We beginnen vol goede moed aan deze trail, maar we vinden het maar een trail van niks. Het pad is overwoekerd door boomwortels waar je de hele tijd over dreigt te struikelen en even verderop moet je zelfs door een riviertje waden om het wortelpad aan de overkant te kunnen vervolgen. Daar hebben we geen zin in, dan maar naar een ander meertje, en we keren om.

We rijden weer een stukje langs de highway en stoppen bij een aantal plekken on foto's te maken. Eerlijk gezegd vallen de herfstkleuren ons wat tegen. Er zijn al veel bomen waar alle bladen al af zijn. Maar het gekke is dat als we later de foto's bekijken we veel gele en rode bomen zien, en dat de bomen op de foto's er kleurrijker uitzien dan wij in gedachten hadden. Komt natuurlijk ook doordat wij de meest kleurrijke bomen hebben gefotografeerd, maar toch.

Eigenlijk zijn we hier dus een paar dagen te laat. Het vreemde is dat de weg die in het verlengde van deze highway ligt - en die we gisteren hebben gereden - wel nog heel kleurrijk was. Het is blijkbaar heel erg plaats- en tijdafhankelijk.




  


De volgende stop is Lily Pond, pal naast de snelweg. Ook zo'n plek waar de kleur er op de foto's beter uitziet dan in het echt. Kan natuurlijk niet maar is wel zo.



Hier beginnen we aan een tweede poging om naar een meertje te lopen. Deze keer naar Church Pond. En ook deze keer bereiken we het niet. Na een half uurtje lopen, komen we bij een rivier waar een brug van 75 feet hoort te liggen, ware het niet dat een orkaan hem ongeveer een jaar geleden een tikkeltje verlegd heeft.  Je kan de rivier nu niet meer over. Dat stond weliswaar aan het begin van de trail aangegeven maar wij dachten dat dat op een andere trail sloeg.





Acheraf is het een geluk dat we niet verder konden, want we bleken twee trails door elkaar gehaald te hebben. Hadden we wel door kunnen lopen, dan hadden we nog zo'n 5 mijl heen (en ook weer terug moet lopen) om bij het meer te komen. Zo'n lange wandeling was ook weer niet de bedoeling. Die kapotte brug was dus een geluk bij een ongeluk.

Over de rest van de dag zal ik kort zijn: we lopen maar niet meer naar een meer, maar beperken ons tot watervallen, een covered bridge en een stroomversnelling - waar het heel druk is. In totaal hebben we met de mislukte wandelingen mee ongeveer zes uur door gebracht op de highway met de moeilijke naam.







Daarna zijn we naar Bethel gereden. Onderweg reden we door North Conway,waar we ongeveer een half uur in de file hebben gestaan.Daar was het echt druk. Vervolgens reden we via de SR 16 richting Bethel, onze overnachtingsplaats voor vandaag. De SR 16 is een heel mooie weg, waar  veel rode en gele bomen te bewonderen vallen, zowel in het echt als op de foto's.



 
Uiteindelijk komen we om vijf uur aan in Bethel, waar we een overnachting hebben geboekt in een Bed & Breakfast. Onze eerste Bed & Breakfast ooit in Amerika. We worden ontvangen door meneer Laurence, een heel bijzondere Engelsman. Maar daarover meer in het verslag van morgen.


Overnachting: Austin's Holidae House B&B



1 opmerking:

  1. Prachtige foto's!
    Voor ons zal het er a.s. zaterdag dan beslist minder mooi uitzien.
    Gr. Ineke

    BeantwoordenVerwijderen