Vrijdag 28 september: Hollen in het Capitol

We zijn vroeg wakker, en zijn om 7 uur al klaar met ontbijten. Het ontbijt is voor mij, als HI-priority member, gratis. Martin moet wel betalen maar hij krijgt 50% korting. Het buffet heeft warme en koude gerechten, en het uitzicht op de 17e verdieping is prachtig. De weersvoorspelling blijkt niet te kloppen. Maar omdat er regen voorspeld was en het zonnig is, is dat niet zo erg. Hoewel, in de loop van de dag wordt het steeds warmer en warmer en de zon schijnt fel. Het is zelfs zo erg dat we aan de schaduwkant van de weg gaan lopen.

Belangrijkste activiteit vandaag is de tour in the Capitol die we thuis al hebben gereserveerd. De tour begint om 11 uur, maar vanwege de veiligheidscontroles moeten we er een half uur eerder aanwezig zijn. Dat geeft ons te weinig tijd om nog te winkelen (ik heb een nieuwe handtas nodig) of om een museum te bezoeken, en daarom besluiten we om naar Georgetown te lopen. We kunnen vlak bij ons hotel de brug over de Potomac River over, en dan zijn we in Georgetown.

 

We kiezen daar voor een wandelpad pal langs een kanaal dat een groot verval kent. Er is een viertal oude houten sluisjes in het kanaal aangelegd om dit hoogteverschil te overbruggen, nou ja overbruggen is misschien hier niet het juiste woord. Het ziet er allemaal leuk en oud uit en het blijkt zelfs een National Historic Park te zijn. Het is een mooie wandeling.

Vervolgens lopen we naar de metro, laden onze kaartjes op en rijden naar een metrohalte bij het Capitol. We hebben daar een rondleiding geboekt om 11 uur. Bij de security controle staan we in de rij achter een Koreaanse familie. Tip: kies niet een rij met Koreaanse familie er in. Wat die wel niet allemaal bij zich hebben waarover de security vragen gaat stellen! Allerlei eten e.d. De andere rij gaat niet twee keer maar minstens drie keer zo snel.
Desondanks zijn we nog zo vroeg binnen dat de we zelfs met een tour eerder mee kunnen. Eerst krijgen we een film te zien over de Amerikaanse geschiedenis en het ontstaan van het congres. We vinden het wel een mooie en interessante film. Daarna worden we in groepen verdeeld en krijgen we een koptelefoon op waardoor iedereen de gids kan verstaan. Althans dat is de bedoeling, maar onze gids zit op een andere frequentie te praten. Nadat dat geregeld is, vertrekken we alsnog. Blijkbaar wil de gids deze tijd inhalen want hij gaat er met een reuzevaart vandoor. De groep er achteraan hollend. Het blijkt dat hij niet alleen snel kan lopen maar ook snel kan praten. Op zich is de rondleiding wel interessant  maar a) het is dus een beetje snelle gids en b) je ziet eigenlijk alleen de oude gedeelten die niet meer in gebruik zijn. Wel een hoop standbeelden. Alle staten mogen twee standbeelden plaatsen en Amerika kent een hoop staten!

Grieks met een Amerikaanse maiskolf

Na afloop van de tour vertelt de gids dat als je de zalen wil zien waar het huis van afgevaardigden en de senaat vergaderen dat je dan een assistent van een congreslid van jouw staat moet bellen en als je dan heel veel geluk hebt, en er is plek over, dan kan deze persoon een kaartje voor je regelen. Je moet dan naar dat en dat deel van het gebouw en via die en die persoon kun je dan ergens anders weer een kaartje halen. Maar de kans is klein, zegt hij. Alleen al het goed voltooien van de door hem geschetste procedure lijkt ons een wonder, maar desondanks vraagt Martin aan de gids wat je moet doen als je geen vertegenwoordiger van een staat hebt maar uit Europa komt. Oh, dan kun je 50 meter verderop bij iemand achter een tafel een kaartje halen op vertoon van je buitenlandse paspoort. Binnen drie minuten zijn wij dus terug met twee kaartjes terwijl hij nog steeds aan paar Amerikanen probeert uit te leggen wat die allemaal moeten doen (en dat terwijl hij nog wel zo snel kan praten.)

De security voor het bezoek aan de zaal van het huis van afgevaardigden is nog strenger dan die om in het Capitol zelf te komen. Zo mogen we geen fototoestel mee nemen. Dat is wel jammer want het is mooi en indrukwekkend om de zaal te zien. De zaal is leeg en we kunnen op ons gemak zonder een snelle gids op de bezoekerstribune zitten om alles te bekijken. Er zitten niet veel mensen - de Amerikanen zijn waarschijnlijk nog bezig met hun oriënteringspuzzeltocht naar kaartjes. Het valt ons op dat de zaal kleiner is dan dat hij op televisie over komt. Al met al is dit een geslaagde actie.
De lunch gebruiken we in het restaurant bij het visitor center. Je schept op wat je wil en je betaalt naar gewicht. Luchtige lekkere dingen zijn dus voordelig. Het smaakt goed. Een aanrader als je iets zoekt voor tussen de middag want echt veel plekken om te eten zien we niet rondom de mall.
Na de lunch lopen we via een tunnel naar de Library of Congress (buitenom kan ook maar dan moet je bij de Library weer door de security).

Het is een prachtig gebouw, waar we de bibliotheek van Jefferson bewonderen, en de verzameling boeken die van belang zijn geweest in de Amerikaanse geschiedenis. De leeszaal is prachtig, helaas mag daar niet gefotografeerd worden, dus we beperken ons tot de grote hal.

De rest van de middag besteden we aan nuttige zaken. We gaan naar een kantoor van de AAA waar we van alle staten die we gaan bezoeken weer kaarten halen - die zijn gratis voor leden van de ANWB. Ook ga ik op zoek naar een handtas en uiteindelijk belanden we in Macy's waar een afdeling is met een paar honderd handtassen. We informeren of  Macy's nog steeds kortingskaarten heeft voor buitenlanders  Je betaalt dan niet de BTW. Dat is er nog steeds en we krijgen een kaart voor 10% korting.

Opvallende zaken van vandaag:
1) We zien een zwerver met al zijn spullen in vuilniszakken op straat zitten met een laptop op schoot,

2) De Amerikanen spreken slecht hun eigen taal. Althans dat vindt Martin. Hij moet zijn bestelling in de Starbucks wel twee keer herhalen voordat ze hem begrijpen.
3) De porties eten in de Cheesecakefactory in Arlington zijn groooooooooot. Martin kan de helft van zijn kip in sinaasappel niet op.

Morgen alweer onze laatste dag in Washington, we hebben tijd te kort.