Zondag 30 september: Great Falls - Gettysburg en twee mannen op een bankje

Vandaag laten we Washington achter ons. Als we opstaan is de hotelrekening al onder de deur geschoven. Even denk ik dat de donderdag er per ongeluk twee keer op staat, maar dan herinner ik me weer dat de donderdag twee keer zo duur was als de vrijdag en de zaterdag. Je kan hier beter in het weekend dan doordeweeks zitten. Als ik de gordijnen open schuif zie ik dat wederom mooi weer is. Vlak voor ons vertrek gaf de tiendaagse weersvoorspelling van Washington en omgeving haast elke regen aan, maar voorlopig is de stand mooi weer -  regen toch maar mooi 4-0.

Ons eerst doel van vandaag is het Great Falls Park. Het ligt niet zo ver van Washington af, nog geen half uurtje rijden. Martin fungeert als de Tom Tom. We waren eerst van plan om in Amerika een nieuwe Tom Tom te kopen  - onze Tom Tom thuis kan geen satelliet meer ontvangen en dat is voor een navigatiesysteem best wel hinderlijk - maar het is er in Washington niet van gekomen. We kijken daarom eerst of we het met de AAA-kaarten redden. Naar het Great Falls park lukt het in ieder geval prima.

Vlak voordat we het park binnen rijden, steekt opeens een vos de weg over, gevolgd door een eekhoorn met zelfmoordneigingen. Dat we deze laatste niet aanrijden is een wonder. We zijn nog vroeg, dus er zijn nog parkeerplaatsen genoeg. Een parkranger legt uit dat het Visitor Center al open is maar het Cafetaria nog niet. Voorlopig geen  koffie voor Martin dus en we gaan daarom maar direct op weg naar de drie uitzichtpunten over de watervallen. En eerlijk is eerlijk, het ziet er schitterend uit. Wat een prachtig gezicht al dat water. Het is mooier dan ik had gedacht. Een man met verstand van natuur - dat is dus niet Martin maar een natuurfotograaf die er met een grote camera rondloopt - wijst ons op twee zwarte kraaien (bron: Martin). Het zijn in werkelijkheid twee zwarte gieren (bron: natuurfotograaf).

Er zijn veel wandelmogelijkheden in het park die er aantrekkelijk uitzien, maar helaas hebben we daar geen tijd voor dus we houden het bij de uitzichtpunten. Na een uurtje vertrekken we. Dit nadat we alsnog een kop koffie gedronken hebben bij het inmiddels geopende cafetaria. Ik zou graag zeggen: je moet er even op wachten maar dan.... maar helaas, de koffie kan ik niet aanraden. Het park daarentegen zeer! Als we wegrijden, staat de parkeerplaats bijna helemaal vol en de stroom auto's die ons tegemoet komt rijden is eindeloos. Het lijkt wel of heel Washington op deze mooie zondagmorgen heeft besloten om naar het Great Falls Park te gaan. De tip van de dag is dan ook niet zo verrassend: als je op een mooie zondagmorgen Great Falls wilt bezoeken, zorg dan dat je er vroeg bent.

Na het Great Fall Park leidt de Martin Martin mij probleemloos naar Gettysburg - wat een man is hij toch en hij kan nog veel meer ook. In het Visitor Center in Gettysburg kopen we kaartjes voor de korte film "A New Birth of Freedom", ingesproken door de acteur Morgan Freeman. In deze film wordt het verhaal achter de burgeroorlog en de slag bij Gettysburg uitgelegd. Het is een interessante film. Ook zit in de prijs van het kaartje de toegang inbegrepen tot het Gettysburg Cyclorama, een soort Panorama Mesdag van het slagveld, met dit verschil dat bij het Panorama Mesdag alleen het geluid van wat meeuwen te horen is, terwijl hier met lichtflitsen en oorlogsgeluiden één van de vele veldslagen wordt uitgebeeld. Voor de kenners: "Pickett's Charge".
Na de lunch en een bezoek aan het museum - ook dat zit in de prijs inbegrepen; drie vooor de prijs van één - vertrekken we om half drie voor een rondje over de slagvelden. Die liggen wijd verspreid rondom de plaats Gettysburg. Het is een tocht van wel 35 mijl. De lucht is ondertussen betrokken en het begint te regenen. De score 'mooi weer - regen' wordt daarom veranderd in 3,5-0,5. Rondom de slagvelden staan heel veel kanonnen en gedenktekens, honderden.

We bekijken er een aantal maar lang niet alle. Eigenlijk zijn we ook nog op zoek naar Amerikanen die verkleed als soldaten uit die tijd ergens zouden rondlopen. Volgens internet zouden die dit weekend hier een slag na spelen, maar we zien ze nergens. Eén regenbuitje en ze zijn vertrokken. Zo win je natuurlijk nooit een oorlog. We besluiten ons bezoek aan Gettysburg met een wandeltocht over de begraafplaats waar Lincoln in 1863 een beroemde toespraak heeft gehouden.

Links Lincoln; rechts Martin

Als we in Lancaster aankomen is het al donker. De Dom Dom leidt ons vervolgens naar het plaatsje 'Paradise' en dat is beslist niet de bedoeling want de motelkamer die we gisteren alsnog hebben gereserveerd bevindt zich in Lancaster. Ik zei onderweg nog: 'moeten we hier niet af' maar Martin wist beter en zei dat we nog verder moesten. Niet dus. Mannen, ze kunnen ook niks. Maar goed, beter ten halve gekeerd dan ten hele verdwaald  en om half acht 's avonds komen we alsnog bij ons motel aan. We hebben een ruime kamer met 2 queens. Voor het gemak eten we in een van de restaurants in het hotel.